BABAMDAN ÇOK ÖZEL BİR YAZI

Ali Osman KIRAŞ
30 Nisan 2010

Çocuklarıma

Bu yazı; aile içi iletişimsizlik yaşayan tüm okuyuculara ithafımdır...

Üzgünüm, kelimeler kifayetsiz kalır anlatmaya

Nedendir bilemedim, hep soruyorum kendi kendime

Yaklaştırmıyorsun kendini bir türlü bize, bizlere

Bir adım gelsek de sana, iki adım kaçıyorsun ötelere

Gülmedin, konuşmadın, anlatmadın hiç bize

"Yeter, tamam"senden duyduğumuz birkaç kelime

Neden giremiyoruz bu çocuğun gönül hanesine

Neden, neden? Neden bu çocuk yabancıdır bize?

Çok üzgünüm baba olsam da mafya değilim korkulacak

Annen kardeşin üvey değil kaçılacak

Onlar kız arkadaşın beni de erkek arkadaşın saysan

Bilgisayar, TV yerine biraz da bizi koysan

Ne vardı öbür odaya geçip kapanılacak

Barışık olsa kendisiyle, çevresiyle:

Gülse, Güldürse,

İstekleri, emelleri olsa: farz et uçmak üzerine

Anlatsa, anlattırsa

Arzusu, Hırsı olsa da, kini garezi olmasa hayat üzerine

Kuş gibi şakısa, bülbül gibi ötse, tartışsa, karşı dursa

Selam verse, selam alsa

Canımı alsın, canımı yesin güzellik üstüne

Ben babayım nasıl üzülmem oğlumun yabancılaşmasına

Ben anneyim nasıl ağlamam kızımın uzaklaşmasına

Ben atayım, nasıl kayıtsız kalırım kaybolmasına

Sana kıyamam, sana doyamam a benim güzel yavrum ANLASANA

Bu aptal kutusu denilen TV'lerin olduğu çağda, başka düşman gerekmediği bilgisayar denilen kutuların varlığı insanlar, aileler arasında bir şeyleri bitirmek üzere. Lütfen Dikkat

http://www.gazetecan.com/ dan alıntıdır.

Sizlerle bu yazıyı paylaşmak istedim. Çünkü babam kardeşim ve benim için özel olarak yazmış. Bende onun gibi bu tarz bir yazıyla ona cevap vermek istiyorum fakat daha yazımı bitiremedim. Bitirmeyi de bekleyemedim bunu sizlerle paylaşmak için...