07.03.2009 Ve biz artık kendi olanaklarımız ile istediğimiz yere istediğimiz zaman yürüyerek gidiyoruz. Karaböcüğüm artık her yeri karıştırmaya başladı arkadaşlar. Çekmeceler, dolaplar, mutfak, banyo ve diğer odalar karıştırılmaya ve özgür bir şekilde gezilmeye başladı. Anlayacağınız her annenin yaşadığı koşturmaları bizde yaşamaya başladık. Bir bakıyorum arkamda, bir bakıyorum önümde benim ile birlikte gidiyor ve bu beni o kadar çok sevindiriyor ve mutlu ediyor sizlere anlatamam. Önceden elimi tutar 'hadî' derdi şimdi ise kendi gidecekmiş elimi bile tutmuyor kerata. Birde işten döndüğümüzde kapıyı açarken sesi duyuyor ve başlıyor neredeyse kapıya koşmaya. Bizim geldiğimizi anlıyor ve sesiylede tepki vererek(bağırarak) geliyor kapıya. İşte o anı hiçbir duygu anlatamaz. Şimdi anlıyorum:anneler çoçukların her istediğini yaparlar, bende kızardım yüz vermeyin derdim. Ama öyle olmuyormuş; onun gülüşünü ve hareketlerini görünce hemen yellenler iniyor.
Yürümeyide başardığımıza göre sıra doğum gününü kutlamaya geliyor. 1 tane mumu üfleyeceğiz yaaa..
